در سی سال گذشته، در نمایشگاه خودرو ژنو تاریخ مارس ۱۹۹۳ ، بوگاتی EB۱۱۲ به عنوان یک شاهکار در صنعت خودروسازی معرفی شد. این خودرو هرچند هرگز به تولید انبوه نرسید، اما به عنوان نمادی از نوآوری و قدرت طراحی با بدنه‌ای کاملاً از آلومینیوم و شاسی از فیبر کربن در کنار خودروی اسپرت EB۱۱۰ جاودانه ماند.
مطلب پیشنهادی کارمگز : لند کروز
این ابرخودرو با چهار در، در ابتدا به دلیل ظاهر غیرمعمول خود، نظرات متفاوتی ایجاد کرد، اما به سرعت تحسین جامعه خودرو و به خصوص مجله Automobile را به خود جلب کرد. در واقع، حتی در لحظه‌ای که معرفی شد، به عنوان “زیباترین خودروی جهان” شناخته شد. متأسفانه، این خودرو پس از ورشکستگی بوگاتی اتوموبیلی S.p.A در سال ۱۹۹۵، به یک خودروی مفهومی تبدیل شد و تنها در خاطره‌ها باقی ماند.
در دهه ۱۹۹۰، کارآفرین گیلدو پالانکا پاستور به دارایی‌هایی از بوگاتی دسترسی پیدا کرد. او شامل قطعات یدکی و سه دستگاه لیفت بک EB۱۱۲ بود. تحت پرچم تیم مسابقه موناکو، دو نمونه از این خودرو در سال ۱۹۹۸ به تکمیل رسیدند. یکی از آن‌ها با بدنه‌ای مشکی براق و دیگری با رنگ آنتراسیت عرضه شد. مهم است ذکر این نکته که این سه خودرو تفاوت‌های ظریفی داشتند، از جمله چراغ‌های عقب متمایز و بهبود‌های آیرودینامیکی.
قلب این خودرو، موتوری ۶.۰ لیتری V۱۲ بود که توانایی تولید ۴۶۰ اسب‌بخار (۳۳۸ کیلووات) و گشتاور ۴۳۵ پوند-فوت (۵۹۰ نیوتن متر) را داشت. این ابراسپرت با یک گیربکس دستی شش سرعته و سیستم پیشرفته چهار چرخ متحرک مجهز شده بود و توانست در ۴.۳ ثانیه به سرعت ۶۲ مایل در ساعت (۰-۱۰۰ کیلومتر در ساعت) برسد و به حداکثر سرعت ۱۸۶ مایل در ساعت دست پیدا کند.
بوگاتی EB۱۱۲ ویژگی‌هایی از دوران‌های گذشته بوگاتی را به یادآوری می‌کند، اما در عین حال با مکانیک‌های خلاقانه و نوآورانه خود، به عنوان یک خودروی منحصر به فرد درخشان می‌شد.
منبع : اقتصادنیوز
دسته اول ترین اخبار خودرو را در کارمگز دنبال کنید.
